Rond 1948 begint in Leiden de studie Psychologie op te bloeien. Ergens rond diezelfde tijd wordt de Kring der Psychologen opgericht door een groepje psychologiestudenten, dat naast het studeren meer wil beleven met medestudenten. Dat houdt zowel gezelligheid als meer diepgang in, doordat de studenten zich kritisch bezig gaan houden met de inhoud van hun studie en met de organisatie ervan. In de eerste jaren is er in deze vorm een gedegen structuur. Maar vanaf de jaren zeventig werd dit allemaal wat losser; er is geen bestuur meer en er wordt weinig georganiseerd, hoewel de studenten hevig blijven discussiëren. Rond 1980 bespreekt de Kring naast psychologie als studie ook de politiek als punt van discussie. Zij noemt zich een ‘politieke vakbond’ die opkomt voor de belangen van de student. Dit vindt niet alleen plaats binnen de universiteit, ook gaat de Kring landelijk te werk en zet zich in tegen bezuinigingen en andere voor studenten nadelige politieke beslissingen. Naast deze acties hopen de leden van de Kring de kritische blik die zij zich verwerven door te geven aan andere studenten. Zij dringen daarom aan op een nieuwe cursus binnen de opleiding, namelijk ‘Psychologie in de Maatschappij’ (PIM).
De politieke richting die de vereniging opgaat is reden voor een aantal leden om een nieuwe vereniging in het leven te roepen, namelijk Nexus. Het Leidse psychologie dispuut wordt geboren op 4 november 1987. Nexus stelt zich primair ten doel excursies, lezingen, filmavonden en borrels te organiseren. Daarnaast verkoopt zij boeken en uittreksels. Met het voortduren van de Kring en het opbloeien van Nexus groeit de competitie tussen de beide verenigingen. De Kring laat in 1992 een notariële akte opmaken. Dit leidt ertoe dat er binnen de Kring met een vast bestuur gewerkt gaat worden en dat dit bestuur ondersteund wordt door verschillende commissies. De Kring houdt zich vanaf dat moment ook bezig met uittreksel- en boekenverkoop. Beide verenigingen zorgen dus voor dezelfde soort activiteiten voor dezelfde doelgroep: dit leidt tot meer concurrentie.
Deze concurrentie duurt voort tot februari van het jaar 1994. Na enkele vruchteloze pogingen wordt in dit jaar de strijdbijl begraven en voegen de beide verenigingen zich samen tot één overkoepelend orgaan, namelijk het ons welbekende Labyrint. Dit wordt op 24 april notariëel vastgelegd in een statuutswijziging van De Kring, die vanaf dan ‘Studievereniging Labyrint’ heet. Labyrint heeft tot op de dag van vandaag ongeveer dezelfde opbouw en doelen als haar voorouders; er is een jaarlijks wisselend bestuur, er zijn vele commissies, verkoop van boeken en uittreksels en dat allemaal ter ondersteuning en vorming van de psychologiestudenten in Leiden. Enkele commissies bestaan ondertussen al zolang de vereniging (Labyrint) bestaat (bijvoorbeeld de Reiscommissie) en sommige commissies worden door de jaren heen opgericht.
In het jaar 2003 wordt het 55 jarige bestaan van studievereniging Labyrint gevierd. In het jaar 2004 mag de vereniging zich 10 jaar Labyrint noemen, wat gevierd is met een groots naamfeest. Als in 2006-2007 de vereniging de officiële naam ‘Studievereniging der Psychologie Labyrint’ krijgt door een statutenwijziging, viert zij ook het 60e verenigingsjaar. Dit omdat er vanaf april 1948 gerekend wordt en het bestuur geacht wordt elk academisch jaar te wisselen. Dit 12e Lustrum wordt groots aangepakt met een Lustrumweek in mei, waarin o.a. een lezing werd gegeven door niemand minder dan prof. dr. Albert Bandura.
Vanaf 1994 zijn er meerdere vakgroepverenigingen opgericht: SOAP, S.O.U.L., Homunculus en Daidalos. Deze verenigingen richten zich op sociale en organisatie psychologie, onderwijs en ontwikkeling psychologie, cognitieve en klinische psychologie. Deze verenigingen verzorgen de activiteiten voor de studenten die de betreffende afstudeerrichtingen volgen. Als de Universiteit Leiden besluit over te gaan tot het Bachelor–Master onderwijssysteem, gaan de verschillende verenigingen van psychologie met elkaar om de tafel (Homunculus bestaat ten tijde van de fusiebesprekingen al niet meer). Zij besluiten, wederom na meerdere keren overleg te voeren, om als één vereniging verder te gaan, mede ingegeven door de kleine ledenaantallen waarmee sommige verenigingen kampen. In het jaar 2003-2004 is alles klaargemaakt om dit zo goed mogelijk te laten verlopen. Vanaf 4 november 2004 bundelen de verenigingen hun krachten samen om verder te gaan als één studievereniging voor psychologiestudenten in Leiden: Labyrint! Zij is in een klap één van de grotere studieverenigingen van Leiden. In 2004 stromen er meer dan 500 eerstejaars binnen en komt het ledenaantal net boven de 2000 te liggen. Later stabiliseert zich dat tot een ledental net onder de 2000. In het collegejaar 2009-2010 is het ledental al gestegen tot 2700!
De fusie ontstaat met de eis van SOAP dat hun jaarlijkse congres doorgang blijft vinden. Aldus wordt er een S&O-congrescommissie opgericht. Omdat Labyrint een meer algemene studievereniging wil zijn, wordt daarnaast een congrescommissie die zich meer richt op de sectie KliG-Master. Deze nieuwe commissies, tezamen met de Psychologie- en Toekomstperspectiefcongrescommissie, doen het bestuur in 2004 besluiten een nieuwe functie in het bestuur in het leven te roepen: het Commissariaat Masters. Deze komt in de plaats van de Commissaris PR en omvat de verantwoordelijkheid voor alle studiegerelateerde commissies, met name de congrescommissies. In 2007 kan men concluderen dat deze congressen steeds meer een serieuze, informatieve rol krijgen toebedeeld door zowel het departement als de student. De congressen krijgen meer en meer een professionelere uitstraling en trekken meerdere bedrijven en instellingen aan die in psychologen potentiële werknemers zien. Mede hierdoor krijgt een andere, nieuwe commissie, de in 2005 opgerichte Acquisitiecommissie, ook een steeds belangrijkere rol. Voor een optimaal functioneren van de vereniging besluit het bestuur in 2007 een kandidaatsbestuur van 7 leden samen te stellen. De zevende functie, een Commissariaat Extern, lijkt vooralsnog te bestaan uit promotionele en acquisitionele taken. Hiermee lijkt het Commissariaat PR weer uit zijn graf te zijn opgestaan.